مراحل کشت و پرورش توت فرنگی در مزرعه

توت فرنگی شاید یکی از محبوب ترین میوه‌هایی باشد که باغداران در باغ های خود می‌کارند. به خصوص باغبان‌های تازه کار. اما، انواع مختلفی وجود دارد که باید در نظر بگیرید، و شرایط رشد خاصی وجود دارد که باید برای برداشت بهینه از آن مطلع شوید. در این مقاله، کشاورزیار نحوه کاشت، رشد و مراقبت موفقیت آمیز توت فرنگی را بررسی می‌کند.

تاریخ کاشت توت فرنگی

توت فرنگی برای هر باغبان مبتدی یک گیاه میوه ای عالی است. زیرا با طیف گسترده ای از شرایط رشد سازگار هستند و می‌توانند در ظروف، سبدهای آویزان، تخت باغچه ها یا حتی به عنوان محوطه سازی خوراکی رشد کنند. تضاد رنگ توت های درخشان در برابر برگ های سبز پررنگ میتواند منظره زیبایی در هر باغی ایجاد کند. توت فرنگی یکی از محبوب ترین میوه ها در جهان است که منشا آن قاره آمریکاست. توت فرنگی وحشی آمریکای شمالی Fragaria virginiana قرن هاست که توسط مردم بومی برداشت می شود. اولین سوابق توت فرنگی های کشت شده به دهه 1600 برمی‌گردد، زمانی که مستعمره ها گیاهان بزرگتر توت فرنگی را به اروپا فرستادند.

بعدها، نوع دیگری از توت فرنگی وحشی (Fragaria chiloensis) در آمریکای جنوبی کشف شد و به اروپا نیز ارسال شد. پرورش دهندگان گیاهان برای ایجاد ارقام توت فرنگی مدرن که در مزارع و باغ  کاشته میشوند از هیبریداسیون فراگاریا*ویرجینیانا به دست آمدند و به Fragaria ×ananassa معروف هستند .

محل مناسب برای کشت توت فرنگی

توت فرنگی ها عاشق آب و هوای معتدل ساحلی کشور، مناطق شمال غربی و مناطق سردسیر هستند.

تکثیر توت فرنگی

توت فرنگی معمولاً به جای تکثیر جنسی (از طریق بذر) به صورت رویشی (از طریق تقسیم طوقه) تکثیر می‌شود. این به این دلیل است که دانه های توت فرنگی به زمان زیادی برای رشد نیاز دارند و نسبت به تاج ها(طوقه یا Crown) قابل اعتماد نیستند. با جدا کردن تاج یا طوقه بوته های توت فرنگی می‌توانید تعداد زیادی گیاه جدید و هم شکل داشته باشید که به سرعت مراحل رشد را طی کرده و اواسط بهار شروع به میوه دهی میکنند. یک نکته جالب در مورد توت فرنگی این است که وقتی آنها را بکارید، به راحتی تکثیر می‌شوند. اگر توت فرنگی های خود را هرس نکنید، در نهایت با گیاهان توت فرنگی جدیدی در همه جا مواجه خواهید شد.

رانرها چه هستند؟

رانرها، ساقه های سطحی توت فرنگی هستند که از طوقه خارج شده و هر بوته میتواند تعداد 1 تا 5 رانر داشته باشد. روی رانرها در محل گره ها ریشه و برگچه‌های جدیدی خارج می‌شود و تا 6 یا بیشتر گیاهچه توت فرنگی جدید تولید می‌کند.

رانرها ساقه های بلندی از یک گیاه مادری هستند که به گیاهان جدید تبدیل می‌شوند. اگر این رانرها رشد کنند، می‌توانند ریشه بدهند و به گیاهان جدید تبدیل شوند. به همین دلیل است که توت فرنگی ها در طبیعت به صورت یک گیاه پوششی دیده می‌شوند.

با این حال، از آنجایی که گیاهان انرژی زیادی برای تولید گیاهان جدید از رانرها صرف می‌کنند و معمولاً میوه کمتری می‌دهند. اگر می‌خواهید توت‌فرنگی‌های خود را بدون خطر از دست دادن میوه تکثیر کنید، توصیه می‌کنم همه گیاهان را به جز چند گیاه هرس کنید. می‌توانید برای تسریع رشد گیاهان جدید ابتدا اجازه دهید گیاهان جدید روی رانرها در حالت اتصال به گیاهان مادری به اندازه کافی ریشه تولید کنند و سپس اقدام به جدا کردن آنها از گیاهان مادری کنید.

نحوه کاشت و زمان کاشت توت فرنگی

برای درک نحوه کاشت توت فرنگی، ابتدا باید به چرخه زندگی این گیاهان منحصر به فرد نگاه کنیم. توت فرنگی به عنوان گیاهی چند ساله علفی مقاوم، در زمستان از بین می‌رود و با گرم شدن هوا در بهار دوباره به شدت رشد می‌کند. اگرچه برگ‌های آن‌ها مرده به نظر می‌رسند، اما تاج‌ها و ریشه‌ها هنوز در حال رشد و بلوغ در زیر سطح هستند. بسته به منطقه رشد شما و تنوع توت فرنگی که انتخاب می‌کنید، می‌توانید توت فرنگی را در بهار یا پاییز کاشت.

انواع توت فرنگی ها از نظر زمان باردهی

• برخی از ارقام توت فرنگی (June-bearers) سال اول را برای استقرار می‌گذرانند و تا بهار سال دوم خود شروع به باردهی نمی‌کنند. گاهی اوقات باغبان ها حتی هر گونه گل و میوه را از این گیاهان مستقر حذف می‌کنند تا انرژی خود را در ریشه ها صرف کنند. شکیبایی آنها در سال دوم با میوه های فراوان در حدود خرداد پاداش داده می‌شود.

• واریته های دیگری به نام روز خنثی در سال اول رشد ریشه می‌دهند و میوه می‌دهند. اینها اغلب به صورت سالانه در سیستم های تولید تجاری رشد می‌کنند. اگرچه آنها می‌توانند در فصل دوم و سوم خود به رشد خود ادامه دهند، اما تولید به تدریج کاهش می یابد و مدیریت علف های هرز و بیماری با کاشت مجدد هر سال آسان تر است.

در زمان کاشت توت فرنگی نه خیلی سطحی و نه خیلی عمیق بکارید

هنگام کاشت توت فرنگی، بسیار مهم است که تاج را نه خیلی عمیق و نه خیلی کم عمق نکارید. تاج باید به قدری زیر خاک باشد که آبیاری باعث شناور شدن آن در هنگام آبیاری نشود. با این حال، تاج هرگز نباید آنقدر عمیق کاشته شود که نقطه رویش در زیر خاک باشد و برگ های جدید نتوانند جوانه بزنند. طوقه های توت فرنگی مستعد پوسیدگی و سایر عوامل بیماری زا هستند، بنابراین بسیار مهم است که آنها را در اسرع وقت پس از خرید بکارید. اگر روی تاج علائمی از کپک یا بیماری وجود دارد، فوراً آن را دور بیندازید و سعی کنید از آلوده شدن سایر مناطق مزرعه خود جلوگیری کنید. هنگامی که تاج های توت فرنگی می‌رسند، باید فوراً هر نوار لاستیکی یا گره های لاستیکی را از بسته های تاج جدا کنید. تاج ها را شل کنید تا جریان هوا بین آنها جریان پیدا کند و بین دستمال کاغذی مرطوب در یخچال خود نگهداری کنید تا زمانی که برای کاشت آماده شوید. تاج های ریشه لخت بهتر است در اسرع وقت پس از خرید کاشته شوند.

حدود 1-12 ساعت یا بیشتر قبل از کاشت، تاج های توت فرنگی ریشه لخت را در محلول آب خیس کنید. فقط ریشه ها را خیس کنید و سعی کنید از زیر آب رفتن کل گیاه خودداری کنید. این کار به بیدار شدن آنها از خواب و آبرسانی مجدد به سیستم ریشه قبل از کاشت کمک می‌کند.

نور مناسب برای گیاه توت فرنگی

توت فرنگی در آفتاب کامل بهترین رشد را دارد. حداقل 6 تا 8 ساعت آفتاب مستقیم گرم در روز، خوشمزه ترین میوه ها و قوی ترین گیاهان را تولید می‌کند. توت فرنگی ها گیاهان کم رشدی هستند که برای رقابت با تاج پوشش بالایی متراکم مشکل دارند. در حالت ایده آل، شما باید آنها را در منطقه ای از باغ خود بکارید که در طول روز تحت سایه درختان یا سازه ها نباشد.

اگر فقط مناطق کمی سایه دار در دسترس دارید، نگران نباشید! گونه های وحشی Fragaria را که در حاشیه مناطق جنگلی رشد می‌کنند قابل کشت در مناطق سایه ای هستند. توت فرنگی‌های خانگی را می‌توان در قسمتی از باغ که کمی سایه دار است نیز پرورش داد، با این حال، آنها در نور کامل آفتاب مانند گوجه فرنگی و فلفل شما بهترین رشد را دارند.

آبیاری گیاه توت فرنگی

برای برداشت بیشترین میزان توت از بوته های توت فرنگی، آبیاری بسیار مهم است، به خصوص در مرحله استقرار. مدت کوتاهی پس از کاشت شاخه ها یا تاج های ریشه لخت، به طور منظم آبیاری کنید تا ریشه ها مستقر شوند. ظروف کشت مانند گلدان سریعتر خشک می‌شوند و بسته به شرایط ممکن است هر چند روز یکبار به آب نیاز داشته باشند. بهترین سیستم آبیاری برای توت فرنگی، آبیاری قطره ای است. آبپاش های بالای سر باعث ایجاد بیماری های قارچی در توت فرنگی روی سطح برگ می‌شوند. با آبیاری مستقیم در ناحیه ریشه، در مصرف آب صرفه جویی می‌کنید و از عوامل بیماری زا جلوگیری می‌کنید.

مالچ پاشی  توت فرنگی

مالچ پاشی نیاز آبیاری را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد و توت فرنگی را در زمستان گرم و در تابستان خنک نگه می‌دارد. مالچ ارگانیک مورد علاقه من برای توت فرنگی کاه است!

کاه رطوبت را در خاک نگه می‌دارد و میوه‌ها را از زمین دور نگه می‌دارد، که در نهایت برداشت تمیزتر و آسان‌تری را به همراه دارد. با این حال، هنگام خرید کاه مراقب باشید: باید بدون دانه باشد (از یونجه استفاده نکنید) و با علف‌کش‌هایی که می‌تواند به باغچه یا سلامت شما آسیب برساند، آلوده نباشد. همچنین می‌توانید از پارچه‌ با سوراخ‌هایی که روی آن سوخته است یا برگ‌های برگ‌ریز خشک را به عنوان مالچ استفاده کنید.

خاک مناسب برای توت فرنگی

توت فرنگی عاشق خاک غنی با زهکشی خوب و کمی اسیدی با pH بین 5.5 تا 7.0 است. اگر خاک رسی سنگینی دارید، حتما با مقدار زیادی کمپوست (عمق 10 سانتی متری) یا برگ های تجزیه شده اصلاح کنید. توت فرنگی ها در خاک رسی سخت رشد می‌کنند و تحت فشار قرار می‌گیرند، بنابراین این مراحل بسیار مهم هستند.

آب و هوای مناسب برای توت فرنگی

توت فرنگی را می‌توان به عنوان گیاهان چند ساله در مناطق معتدل رشد کشت کرد. آنها همچنین می‌توانند به صورت یکساله در فصول سردتر مناطق  رشد کنند. توت فرنگی در دمای بین 60 تا 80 درجه فارنهایت گل بدهد و میوه میدهد. اگر بیش از حد گرم شود، آنها محصول بسیار زیادی تولید نخواهند کرد و گیاهان ضعیف حتی ممکن است بمیرند. به همین دلیل است که کاشت بهاره در مناطق گرم معمولاً ارزش تلاش را ندارد (پاییز گزینه بسیار بهتری است). اگرچه توت فرنگی به عنوان یک میوه تابستانی شناخته می‌شود، توت فرنگی ها به طور شگفت انگیزی از گیاهان چند ساله مقاوم در برابر سرما هستند. آنها می‌توانند دمای کمتر از 10 تا 20 درجه فارنهایت(منفی 6 تا منفی 12) را تحمل کنند اگر با یک لایه عمیق از مالچ نی یا پارچه پوشش ردیفی محافظت شوند. اما به خاطر داشته باشید، آنها فقط می‌توانند این دماهای زیر انجماد را در مرحله خواب انجام دهند، زمانی که شاخ و برگ ها به زمین برگشته اند. گیاهان با کند کردن فرآیندهای سلولی و رفتن به حالت خواب در اواخر پاییز، خود را برای این "خواب زمستانی" آماده می‌کنند.

با این حال، اگر توت فرنگی های شما برای خواب در هنگام سرما آماده نباشند، قطعاً می‌توانند از آسیب سرمازدگی رنج ببرند. اگر در بهار زمانی که توت فرنگی در حال گلدهی است دچار سرمازدگی دیررس شوند، در صورتی که دما به زیر 30 درجه فارنهایت(منفی 1) کاهش یابد، پوشاندن و محافظت از گیاهان بسیار مهم است. گل‌های لطیف و میوه‌های سبز به راحتی می‌توانند در اثر سرما آسیب ببینند یا از بین بروند، که به میزان زیادی برداشت شما را کاهش می‌دهد. هر کاری که می‌توانید برای محافظت از گیاهان در برابر سرمای تصادفی در طول فصل رشد انجام دهید، به جلوگیری از تلفات کمک می‌کند. بیشتر پرورش دهندگان از مالچ ضخیم نی در اطراف گیاهان و تونل های کم ارتفاع با پوشش ردیفی برای اوایل بهار و اواخر پاییز استفاده می‌کنند.

کوددهی توت فرنگی

کلید توت فرنگی های بزرگ و خوش طعم، مطمئناً باروری مناسب زمان بندی شده است. گیاهان توت فرنگی انرژی زیادی برای رشد و رسیدن آن میوه های آبدار مصرف می‌کنند، بنابراین آنها به ویژه در مرحله گلدهی و باردهی "گرسنه" هستند. من متوجه شده ام که کمک سخاوتمندانه کود آلی همه منظوره یا کود مایع رقیق شده کلپ و ماهی در زمان کاشت به گیاهان کمک می‌کند تا به خوبی ریشه دار شوند. پس از شروع گلدهی، تغذیه هفتگی از کود ماهی به رشد بیشتر گل ها و میوه ها کمک می‌کند. توت‌های قدیمی‌تر که قبلاً ایجاد شده‌اند معمولاً فقط یک بار در سال در زمان باردهی یا بلافاصله پس از بارور شدن نیاز دارند. همچنین استفاده از کودهای آلی ارگانیک در دوران رشد رویشی ابتدای فصل و استفاده از فسفر و کود میکرو قبل از گلدهی تاثیر خوبی بر رشد رویشی و گلدهی و میوه دهی توت فرنگی دارد.

اما، یک هشدار وجود دارد. شما نمی خواهید توت فرنگی ها (مخصوصاً انواع بهاره) را با کودهای غنی از نیتروژن در بهار تغذیه کنید زیرا ممکن است به جای انرژی دادن به میوه باعث رشد بیش از حد شاخ و برگ شوند. نیتروژن بیش از حد نیز می‌تواند باعث نرمی توت ها شود که مستعد پوسیدگی هستند. بهترین اقدام صرفاً استفاده از کودهای باروری آلی آهسته رهش مانند یک ترکیب همه منظوره، کمپوست با کیفیت بالا یا کود دامی پوسیده است.