راهنمای کشت خیار در زمین و گلخانه

زمانی که میانگین دمای روزانه به 15 درجه سانتیگراد رسید، خیارها را بکارید. در فضای باز خیارها را با فاصله 90 تا 120 سانت از هم (و در گلخانه و سیستم داربستی 75 سانت ) در منطقه ای گرم با آفتاب فراوان و خاک حاصلخیز و با زهکشی خوب با pH 6.0 تا 6.8 بکارید.

خیارها گیاهانی رونده روی زمین یا بالا رونده هستند، برای رشد در گلخانه، زیر شاسی گرم یا یک مکان آفتابی گرم در خارج از منزل، چه روی قیم ها و چه روی زمین. با گرمای کافی و آب فراوان، از اواسط تابستان به بعد خیارهای خوشمزه، ترد و با طراوت زیادی تولید می‌کنند. همچنین می‌توانید میوه‌های کوچک، متوسط ​​یا کامل را با انواع مختلف از هر نوع انتخاب کنید. خیار به راحتی از بذر در داخل خانه رشد می‌کند، یا می‌توان آن را به عنوان گیاهان جوان یا گیاهان پیوندی در بهار یا اوایل تابستان خریداری کرد. مطمئن شوید که محل مناسب برای رشد خیار را انتخاب کرده اید - گلخانه یا نوع فضای باز. انواع گلخانه ای برای فصل طولانی تری، از اواسط تابستان تا اوایل پاییز، محصول می‌دهند. ارقام در فضای باز به آب و هوا بستگی دارند، دیرتر شروع به میوه دادن می‌کنند و زودتر به پایان می‌رسند، اما همچنان باید محصول خوبی در شرایط گرم تولید کنند. اگر خیار را روی تکیه‌گاه‌هایی مانند عصای بامبو یا داربست می‌کارید، فضای کمی از زمین را اشغال می‌کنند، بنابراین در باغ‌های فشرده، ظروف پاسیو یا گلخانه‌های کوچک ایده‌آل هستند.

در اینجا بسیاری از انواع خیار برای انتخاب وجود دارد که از نظر اندازه میوه، طعم، مقاومت در برابر بیماری و محل رشد متفاوت هستند. گونه های سرپوشیده برای رشد در گلخانه ها، تونل ها یا شاسی گرم بزرگ و خیار در فضای باز یا برجستگی برای رشد در یک مکان آفتابی و سرپناه وجود دارد. گونه های کوچک خیار میوه های زیادی تولید می‌کنند که سریعتر از انواع طولانی تر آماده برداشت می‌شوند. همچنین انواعی با میوه های ریز برای ترشی وجود دارند. گونه های هیبریدی F1 عموماً قوی تر و پربارتر هستند، اما دانه های F1 گران تر هستند.

بوته‌های خیار پیوندی اخیراً در دسترس‌تر شده‌اند - این گیاهان بسیار قوی هستند و باید محصول بیشتری را در یک فصل طولانی‌تر تولید کنند. آنها نسبت به آفات و بیماری های خاکی مقاوم تر هستند، بنابراین سال به سال برای رشد در همان زمین (مانند مرز گلخانه) مفید هستند. با این حال، گیاهان پیوندی گران‌تر هستند و فقط انواع محدودی از آن‌ها وجود دارد.

آماده سازی زمین برای کشت خیار

برای پرورش خیار در فضای باز، یک مکان گرم، سرپناه و آفتابی با خاک حاصلخیز را انتخاب کنید. هر گونه علف های هرز را بردارید و برای هر گیاه دو سطل مواد آلی پوسیده مانند کمپوست باغچه اضافه کنید. علاوه بر کمپوست به یک کود NPK سه بیست هم برای رشد نیاز دارید. بذر خیار بهتر است در داخل گلخانه کاشته شود، و نشاها بعد از آماده شدن به مزرعه یا محیط کاشت نهایی انتقال داده شوند که در نتیجه باعث تسریع رسیدن خواهد شد. جوانه زنی در محیط محافظت شده نیز قابل اطمینان تر است و مراقبت از گیاهان جوان تا زمانی که آماده انتقال شوند راحت تر است. آنها باید پس از حدود یک ماه به زمین اصلی خود منتقل شوند. بذرهای گونه های فضای باز را میتوان در خارج از گلخانه در مکان های ملایم کاشت، زمانی که خاک در اوایل تا اواسط بهار گرم شد.

زمان کشت بذر خیار در مکان های مختلف

1. اواسط دی تا اواسط اسفند - اگر آنها را در گلخانه گرم کشت می‌کنید زمان خوبی برای کاشت بذر هستند.
2. فروردین - اگر آنها در گلخانه گرم نشده، در چند تونل بزرگ رشد می‌کنند.
3. اواخر فروردین - برای رشد در فضای باز

گلدان های 10 سانتی متری را با کمپوست بذر پر کنید، خوب آبیاری کنید، سپس یک دانه بذر خیار را در مرکز هر کدام به عمق 1 تا 2 سانتی متر بکارید. دانه ها را با قارچکش ضدعفونی کنید تا از پوسیدگی جلوگیری شود. گلدان ها را در یک بستر گرم شده در دمای 21 درجه سانتیگراد یا داخل سینی کشت و در محل آفتابی داخلی قرار دهید. به محض ظاهر شدن نشا ها، که ممکن است یک تا دو هفته طول بکشد، آن را به محل اصلی منتقل کنید.

کاشت خیار در فضای باز

بذر انواع خیار در فضای باز را می‌توان مستقیماً در اواخر ماه اردیبهشت یا اواخر خرداد در محل رشد آنها کاشت، به ویژه در مناطق معتدل یا اگر هوا به اندازه کافی گرم باشد. زمین را همانطور که در بالا توضیح داده شد آماده کنید، سپس بذرها را در عمق 1 تا 2 سانتی متر و فاصله 30 سانتی متر از هم بکارید. شما می‌توانید تا سه بذر را با هم در هر نقطه بکارید تا امکان گیرایی بیشتر شود، سپس اگر چندین بذر جوانه زدند، دانه های ضعیف تر را بردارید تا در هر فاصله فقط یک نهال قوی باقی بماند. روی کاشت ها را با کمپوست بپوشانید تا گرم شوند و پس از جوانه زنی نیز پوشش را در جای خود بگذارید تا به گیاهان جوان کمک کند تا خوب رشد کنند. از نهال ها در برابر راب ها و حلزون ها محافظت کنید. بوته های خیار کاشته شده در داخل خانه یا گیاهان تازه خریداری شده باید در بهار یا اوایل تابستان در محل رشد نهایی خود مستقر شوند، بسته به اینکه کجا باشد:

1. خیارهای گلخانه ای - در اواخر ماه اسفند (در گلخانه گرم شده) یا اواخر ماه اردیبهشت (در گلخانه گرم نشده، یا تونل پلاستیکی)، تا زمانی که دما را بالاتر از 12 تا 15 درجه نگه دارید، به ظرف رشد نهایی خود یا مرز گلخانه پیوند بزنید.
2. خیارهای فضای باز – دمای هوا قبل از کاشت نشای خیار در بیرون از اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد، به دقت بررسی شوند، زمانی که مطمئن شدید دما در شب به زیر 12 تا 15 درجه سانتیگراد نمی‌رسد. یک مکان گرم، آفتابی و سرپناه را انتخاب کنید.

کاشت خیار بسیار ساده است – نشاها را از قبل به خوبی آبیاری کنید و سعی کنید به ریشه آسیب وارد نکنید، بنابراین آنها به سرعت و بدون کنترل رشد مستقر می‌شوند:

برای کاشت در ظرف - گلدانی را انتخاب کنید که حداقل 30 سانتی متر عرض و عمق داشته باشد و آن را با کمپوست گلدانی با کیفیت خوب پر کنید. یک گیاه را در مرکز قرار دهید، آن را به آرامی محکم کنید و سپس به مقدار زیاد آبیاری کنید.

برای کاشت در زمین - چه در فضای باز یا در حاشیه گلخانه یا چند تونل، خاک را آماده کنید. سپس به فاصله 30 سانتی متر از هم بکارید، به آرامی محکم کنید و خوب آبیاری کنید. خیارها گیاهانی هستند که در حال بالا رفتن هستند یا می‌توانند روی زمین بخزند. رشد عمودی آنها به این معنی است که فضای بسیار کمی از زمین را اشغال می‌کنند، که در باغ های کوچک و همچنین گلخانه های کوچک مفید است.

در زمان کاشت تکیه گاه ها را در جای خود قرار دهید - عصای بامبو، سیم، ریسمان، توری، داربست یا هر چیز مشابهی که پیچک های آنها می‌تواند دور آن بپیچد. آنها نمی‌توانند به سطوح صاف بچسبند. ساقه ها در ابتدا نیاز به گره زدن دارند و ممکن است بعداً در صورت گم شدن یا شل شدن به کمک، به ویژه در فضای باز و زمانی که مملو از میوه هستند، نیاز به کمک داشته باشند.

در خیارهای گلخانه ای - یک عصای بامبوی بلند و محکم را تا سقف گلخانه قرار دهید، یا یک سیم یا رشته عمودی را از سقف وصل کنید که در سطح زمین محکم شده است. همچنین ممکن است برای شاخه های جانبی به تکیه گاه های افقی نیاز باشد.

خیارهای فضای باز -بیشتر ارقام رونده و زمینی توصیه می‌شود.

اگر خیارها را در فضای باز روی زمین بگذارید، بهتر است برای جلوگیری از علف‌های هرز، غشای ضد علف‌های هرز یا پلاستیک سیاه روی خاک قرار دهید. و به خاطر داشته باشید که گیاهان و میوه ها در برابر آفاتی مانند راب روی زمین آسیب پذیرتر هستند.

دما و رطوبت مناسب رشد خیار

در گلخانه ها رطوبت را در هوای گرم با ریختن آب روی کف بتنی یا مسیر مرکزی افزایش دهید تا آب تبخیر شود. رطوبت بالا همچنین از کنه های عنکبوتی قرمز و سفیدک پودری جلوگیری می‌کند.

گلخانه ها می‌توانند در تابستان بسیار گرم شوند، بنابراین برای پایین نگه داشتن دما، در حالت ایده آل 18 تا 25 درجه سانتیگراد از سایبان و سیستم های خنک کننده فن و پد استفاده کنید. خیارها از اواسط تابستان تا اواسط پاییز در گلخانه می‌رسند و در خارج  از گلخانه فصل رشد کوتاه تری دارند.

اندازه میوه‌های خیار با توجه به واریته متفاوت است. به طور کلی، واریته‌های میوه‌دار کوچک‌تر در طول حدود 10 سانتی‌متر و گونه‌های با اندازه کامل در حدود 15 تا 20 سانتی‌متر بهترین هستند. میوه ها باید به طور یکنواخت سبز و سفت و معمولا با نوک کمی گرد باشند.

میوه ها می‌توانند به سرعت رشد کنند، بنابراین به طور منظم آنها را بررسی کنید تا بهترین حالت را داشته باشند. اگر مایل به زرد، پیازی یا نرم شوند، احتمالاً بیش از حد رسیده اند. به جای کشیدن، ساقه را با یک چاقوی تیز یا قیچی تمیز برداشت کنید. برداشت منظم میوه دهی بیشتر را تشویق می‌کند.