آسیب یخبندان در باغات میوه را مدیریت کنیم

یخ زدگی یک تنش محیطی عمده است که توزیع جغرافیایی، رشد و بهره وری درختان میوه معتدل را محدود می‌کند. میزان آسیب یخ زدگی در درختان به سرعت کاهش دما، حداقل دمای رسیده و مدت زمان شرایط یخبندان بستگی دارد.

یخ زدگی یک تنش محیطی عمده است که توزیع جغرافیایی، رشد و بهره وری درختان میوه معتدل را محدود می‌کند. میزان آسیب یخ زدگی در درختان به سرعت کاهش دما، حداقل دمای رسیده و مدت زمان شرایط یخبندان بستگی دارد. توانایی تحمل دمای انجماد در شرایط طبیعی در بین گونه‌های درخت میوه، ارقام و بافت‌ها بسیار متفاوت است. آسیب یخ زدگی باید دقیقاً ارزیابی شود تا بقای زمستانی و بهره وری درختان در مناطق خاص پیش بینی شود، برای بررسی گونه ها و ارقام متحمل، و توسعه استراتژی های زراعی که استرس یخ زدگی را کاهش دهد. روش های مختلفی برای ارزیابی آسیب یخ زدگی در درختان میوه معتدل در شرایط مزرعه و مصنوعی استفاده می‌شود، از جمله ارزیابی ظاهری تغییر رنگ بافت، تجزیه و تحلیل حرارتی، تعیین نشت الکترولیت، و تجزیه و تحلیل کاهش تری فنیل تترازولیوم کلرید. در این بررسی، ما متداول‌ترین روش‌های آزمایشی مورد استفاده برای ارزیابی آسیب انجماد را شرح می‌دهیم.

خسارت یخبندان در درختان باغ

آسیب یخ زدگی در گیاهان زمانی اتفاق می‌افتد که دما به زیر نقطه انجماد آب می‌رسد. هنگامی که سلول های گیاهی در معرض دمای زیر انجماد قرار می‌گیرند، یخ ابتدا در فضاهای خارج سلولی تشکیل می‌شود که دارای بالاترین پتانسیل اسمزی و بالاترین سطح هسته یخ هستند و به سمت مناطق با پتانسیل آب کمتر(غلیظ تر) به شکل گیری ادامه می‌دهند. با کاهش دما، کریستال‌های یخ خارج سلولی با خروج آب مایع از پروتوپلاست‌های منجمد نشده رشد می‌کنند و در نهایت کریستال‌های یخ درون سلولی تشکیل می‌شوند که برای سلول‌ها کشنده است. به نظر می رسد آسیب انجماد به مکانیسم مشترکی بستگی دارد که شامل کم آبی سلولی و تجزیه غشاء از طریق تشکیل یخ در طول انجماد است.

یخ زدگی یک استرس محیطی بزرگ است که توزیع جغرافیایی، رشد و بهره وری درختان میوه معتدل را محدود می‌کند. صدمات ناشی از یخ زدگی در درختان شامل سئختگی زمستانی گونه های پوست نازک، یخ زدگی تنه ها، یخ زدگی ساقه ها، یخ زدگی ریشه ها، کشتن جوانه های گل خفته در اواسط زمستان، مرگ کامبیوم در شاخه ها، شاخه ها و تنه ها و آسیب سرمازدگی به گل ها است. همچنین یخ زدگی میوه ممکن است در بهار و پاییز اتفاق بیفتد در بهار باعث از بین رفتن محصول سال جاری شده و در پاییز باعث از بین رفتن محصول نهایی میشود. اگر ارقام زود گل در مناصق با سرمای بهاره و ارقام دیر گل در مناطق با سرمای زودرس پاییزه کاشته شوند این حالت اتفاق میفتد.

تحمل انواع گیاهان نسبت به سرما

توانایی تحمل دمای انجماد در شرایط طبیعی در میان گونه‌های درخت میوه، ارقام و بافت‌ها بسیار متفاوت است. ارزیابی آسیب یخ زدگی برای پیش بینی بقای زمستان و رشد مجدد در بهار بعد و بهره وری درختان میوه معتدل در مناطق خاص مهم است. چنین ارزیابی همچنین برای شناسایی گونه‌ها و ارقام مقاوم به سرما و ایجاد استراتژی‌های مدیریتی زراعی که استرس انجماد را کاهش می‌دهد، مورد نیاز است. در این بررسی، توضیح می‌دهیم که چگونه آسیب انجماد را می‌توان در درختان میوه معتدل ارزیابی کرد و متداول‌ترین روش‌های آزمایشی مورد استفاده برای ارزیابی آسیب انجماد را شرح داد.

2 شرایط برای ارزیابی آسیب انجماد

2.1 شرایط مزرعه

آسیب یخ زدگی در درختان میوه معتدل را می‌توان با تعیین ظرفیت بقا و رشد مجدد آنها در طول یا پس از یک زمستان آزمایشی در مزرعه ارزیابی. البته ارزیابی آسیب یخ زدگی در مزرعه پیچیده و اغلب غیرقابل اعتماد است، زیرا دمای زمستان های آزمایشی، گاهی اوقات بسیار، از سال به سال در نوسان است. بقای درختان در زمستان نیز تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله زمان، مدت و سرعت کاهش و افزایش دما، حداقل دمای بدست آمده، دمای هسته‌زایی، تعداد چرخه‌های انجماد و ذوب و پوشش برف است.

روشهای مقابله با یخبندان در درختان میوه

برای مقابله با استرس یخ زدگی، درختان میوه معتدل مکانیسم‌های مختلفی را برای تنظیم تشکیل یخ در بافت‌های خود در طول انجماد ایجاد کرده‌اند که منجر به الگوهای انجماد متنوع اما مختص گونه‌ها و بافت‌ها می‌شود. روش های مختلفی برای ارزیابی آسیب یخ زدگی درختان در شرایط مزرعه و مصنوعی انجام شده است. برای ارزیابی دقیق آسیب انجماد، روش ها باید بر اساس الگوهای انجماد گونه و بافت خاص انتخاب شوند. متداول‌ترین روش‌ها ارزیابی بصری تغییر رنگ بافت، آنالیز حرارتی، تجزیه و تحلیل نشت الکترولیت و تجزیه و تحلیل کاهش TTC است.

بهترین راه برای محافظت از درختان میوه در برابر سرما

• پوشاندن درختان میوه عمدتاً موفق ترین راه برای محافظت از درختان میوه شما در برابر هوای یخبندان است.
• با مالچ پاشی پس از گلدهی درخت میوه، لایه ای از گرما را به خاک شما می بخشد. این در نهایت تأثیر دلگرم کننده ای در مورد یخ زدگی خواهد داشت. هر چه خاک شما گرمتر باشد، سرمازدگی کمتر به درختان میوه شما وارد می شود.
• اگر درختان میوه یا بوته‌های کوچک‌تری دارید، پوشش‌هایی مانند لایه‌ای از پشم را می‌توان در طول شب برای جلوگیری از نشستن یخ روی درخت استفاده کرد. سپس می‌توان پشم‌ها را در روز جدا کرد تا نور خورشید مورد نیاز خود را دریافت کنند.
• برای میوه هایی مانند توت فرنگی می‌توان از پوشش پلاستیکی محافظ برای محافظت از  گیاه استفاده کرد. آنها را در طول روز آزاد کنید تا گرده افشان ها به آن برسند.

آسیب زمستانه روی درختان میوه می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد، از جمله:

آسیب های رایج به دلیل یخبندان در درختان میوه چه هستند؟

1. Blackheart: نسبتاً رایج است. مغز درختان از بین  می‌رود و چوب قلب تیره می‌شود مرگ سلولی اتفاق می افتد. در سیب، هلو، گیلاس، آلو و گلابی یافت می‌شود. درختان جوان و نهالستان بیشتر تحت تأثیر قرار می‌گیرند. Blackheart تنه و شاخه ها را ضعیف می‌کند، اما بهبودی در درختان سالم می تواند سریع باشد.
2. آسیب کامبیوم: در میوه های هسته دار، از جمله هلو، شایع است و با دمای گرم قبل و این واقعیت که کامبیوم آخرین سفت شدن است، تشدید می‌شود. منجر به ضعیف شدن درخت، عفونت ثانویه توسط قارچ و شانکر می‌شود. شیره زدن اغلب یک علامت است، اما همیشه نشانه آسیب سرماخوردگی نیست.

1. آسیب بین شاخه های درختان: این آسیب ممکن است آخرین ناحیه ای باشد که سفت می‌شود. اندام های عمودی با زوایای بین شاخه باریک بیشترین احتمال آسیب سرما را دارند. آسیب ممکن است به سمت بالا و پایین اندام گسترش یابد و ممکن است حساسیت رقم وجود داشته باشد.
2. آسیب تاج/یقه: این آسیب باعث از بین رفتن پوست در زمستان در نزدیکی زمین نشان داده می‌شود. همچنین ممکن است دیر سفت شود. سیب ها، به ویژه Gravenstein و Northern Spy، ممکن است بیشتر مستعد ابتلا باشند.
3. آسیب آفتاب سوختگی زمستانه: معمولاً به عنوان آسیب جنوب غربی شناخته می‌شود، این آسیب زمانی رخ می‌دهد که تنه در طول یک روز آفتابی گرم می‌شود و به دنبال آن کاهش سریع دما با غروب آفتاب رخ می‌دهد. هلو با شاخه های کمتر ممکن است کمتر از سیب در معرض خطر باشد. استفاده از رنگ لاتکس سفید توصیه می‌شود.
4. شکافتن تنه: بیشتر در گیلاس شیرین و سیب رایج است، اغلب در اواخر پاییز / اوایل زمستان با کاهش سریع دما رخ می‌دهد. شکافتن / ترک خوردگی می‌تواند تا مغزه گسترش یابد. ممکن است بسته شود و خوب نشود. این نشان دهنده "آغاز پایان" با میوه هسته دار است.
5. مرگ و ریزش ساقه: معمولاً در هوای بسیار سرد و زمانی که درخت به طور کامل سازگار نشده یا سفت نشده است رخ می‌دهد. بیشتر در درختان جوان دیده می‌شود. پرورش دهندگان باید مراقب کود نیتروژن و هرس دیررس خود باشند. این اثری شبیه به برش عنوان دارد.
6. آسیب به جوانه های برگ و گل: در هلو انتظار می‌رود مقداری خسارت (10 درصد) در دمای منفی 23 درجه سانتیگراد مشاهده شود. صددرصد آسیب در دمای منفی 29 درجه سانتیگراد. در طول زمستان، دمای مورد نیاز برای آسیب رساندن به جوانه ها ممکن است بین 5 درجه سانتیگراد تا 6 درجه سانتیگراد به دلیل تفاوت های سازگاری / سازگاری زدایی تغییر کند. آسیب درخت می‌تواند در دمای منفی 35 درجه سانتی گراد برای سیب، منفی 32 درجه سانتی گراد برای زردآلو، منفی 29 درجه سانتی گراد برای گیلاس ترش، منفی 26 درجه سانتی گراد برای گیلاس شیرین و منفی 25 درجه سانتی گراد برای هلو رخ دهد.
7. مرگ ریشه: این اتفاق کمتر از آسیب به قسمت بالای زمین درخت است. ریشه‌های سیب را می‌توان در دمای منفی 4 تا منفی 12 درجه سانتی‌گراد از بین برد. زمین بدون علف هرز این وضعیت را تشدید می‌کند.

تاثیر عملیات باغبانی بر آسیب یخبندان

انتخاب مکان: ارتفاع، مسائل رطوبتی/زهکشی و عرض جغرافیایی همگی تاثیر دارند.

آبیاری/کوددهی: تنش خشکی و به دنبال آن زمستان سرد می‌تواند خبر بدی باشد. آب بیش از حد می‌تواند درختان را در اواخر پاییز رشد دهد و سختی را کاهش دهد. سطوح بالای نیتروژن منجر به کاهش سختی بافت تنه و شاخه می‌شود. پرورش دهندگان نباید از اواسط تابستان تا اواخر پاییز کوددهی کنند.

استفاده از سمپاشی با سموم مسی چند روز قبل از شروع یخبندان با استفاده از سمومی مانند بردوفیکس مانع از تشکیل هسته های یخ می‌شود.

آسیب سرما زدگی در درختان

بیشتر میوه‌های گرمسیری و نیمه گرمسیری مستعد آسیب سرمایی هستند که عمدتاً به صورت حفره شدن، قهوه ای شدن سطحی یا داخلی، عدم رسیدن، ایجاد بافت پشمی یا چرمی و پوسیدگی ظاهر می‌شود. ایجاد این علائم آسیب سرمایی بر کیفیت میوه تأثیر منفی می گذارد و در نتیجه عمر انبارداری را کوتاه می‌کند. آسیب سرمازدگی میوه ها را می‌توان با تکنیک های فیزیکی مانند تهویه دمای پایین، عملیات حرارتی، ذخیره سازی اتمسفر کنترل شده یا اصلاح شده، و تابش اشعه ماوراء بنفش، با تیمارهای شیمیایی با متیل جاسمونات (MeJA)، متیل سالیسیلات (MeSA)، γ کاهش داد.