مراحل تولید قارچ دکمه ای به طور خلاصه

قارچ دکمه ای(Agaricus bisporus) ، بر خلاف سایر قارچ ها یک تجزیه کننده ثانویه است است. این بدان معنی است که باید با باکتری هایی کار کند که تجزیه اولیه مواد سلولزی را به شکلی که Agaricus در دسترس آن قرار دهد انجام می دهد.

 بستر رشد قارچ که به آن "کمپوست" گفته می شود کاملاً با کمپوست باغd یا خاک متفاوت است. اگر بستر به طور کامل تجزیه شود، قارچ ها قادر به رشد نیستند. بنابراین لازم است کمپوست دقیقاً در مرحله درست تجزیه (تجزیه جزئی) تولید شود. عدم رشد Agaricus تقریباً به دلیل عدم ارائه کمپوست مناسب است.

مراحل پرورش قارچ دکمه ای:

آماده سازی کمپوست (این می تواند 3 هفته یا بیشتر طول بکشد)

پاستوریزاسیون کمپوست

تخم ریزی کمپوست

تخم ریزی (میسلیوم از طریق کمپوست رشد می کند)

میوه دهی (حداکثر 6 بار شستشو امکان پذیر است)

آماده سازی کمپوست

آماده سازی بستر پرورش قارچ دکمه ای

بهترین بستر کود اسب مخلوط با کاه است. کمپوست ایده آل، بستر پاک شده از اصطبل اسب است که حدود 3 هفته باقی مانده است تا پوسیده شود. اگر می توانید این نوع کمپوست را تهیه کنید، به سادگی به مرحله پاستوریزاسیون بروید. بررسی کنید که بوی آمونیاک وجود نداشته باشد  اگر وجود دارد، کمی بیشتر بگذارید بماند. چرخاندن کمپوست هر چند روز یکبار ایده آل است و اجازه می دهد اکسیژن بیشتری وارد شود و بستر بهتر تجزیه شود. اگر از کود اسبی ساده و بدون بستر استفاده میکنید، باید مقداری کاه نی به مواد اضافه کنید. یک مخلوط معمولی 50٪ کاه، 50٪ کود اسب تازه و مقدار کمی گچ (گچ) است.

نی یا کاه را کاملاً در آب خیس کنید - به طور ایده آل آن را به مدت 2 تا 3 روز در یک مخزن آب غوطه ور کنید. این کار کاه را به خوبی خیس می کند، اما فرآیند تخمیر را نیز آغاز می کند که برای کمپوست قارچ حاصل بسیار مفید است. با پهن کردن یک لایه کاه به ارتفاع حدود 15 سانتی متر و مساحت حدود 1.5 در 1.5 متر، کمپوست را در یک منطقه سرپوشیده با کف سخت آماده کنید. سپس یک مشت گچ سخاوتمندانه روی آن بپاشید و یک لایه مشابه کود به آن اضافه کنید. این کار را تا زمانی تکرار کنید که تپه ای به ارتفاع تقریبی 1.5-2 متر ایجاد کنید. این حدود 2-3 بسته کاه مصرف می کند.

روی توده را با پلی اتیلن یا برزنت بپوشانید تا خشک نشود و حدود 2 روز بماند. توده باید شروع به گرم شدن کند - باید کمپوست را بچرخانید تا از بی هوازی شدن آن جلوگیری کنید. کمپوست را شل کنید زیرا شروع به فرو رفتن می کند. این کار را مجدداً در فواصل 2 روزه تکرار کنید تا زمانی که کمپوست گرم شود. کمپوست در این مرحله آماده انتقال به بستر قارچ است. حرارت باید به 70 درجه سانتیگراد برسد که باعث پاستوریزه شدن کمپوست و جلوگیری از رشد میکروارگانیسم های رقیب می شود. پس از سرد شدن، کمپوست برای اضافه کردن تخم ریزی Agaricus آماده است.

پاستوریزاسیون کمپوست

اگر بخواهید مقدار کمی کمپوست تهیه کنید، ممکن است به راحتی گرم نشود و به زمان بیشتری برای تجزیه نیاز دارد. در این حالت، کمپوست به اندازه کافی برای پاستوریزه شدن گرم نمی شود، بنابراین برای رسیدن به این هدف باید خودتان کمپوست را گرم کنید. این عمل همچنین حشرات موجود در کمپوست را از بین می برد (می تواند از رشد قارچ ها جلوگیری کند). اگر کود یا بستر پوسیده را از اصطبل اسب تهیه کرده اید و از پاستوریزه بودن آن مطمئن نیستید، باید با پاستوریزه کردن کمپوست خود آن را ایمن کنید. بهترین راه برای انجام این کار بخار است. می توانید از زودپز قدیمی استفاده کنید - مقداری آب در کف اجاق گاز قرار دهید و سینی های داخلی را با کمپوست پر کنید. آن را حرارت دهید تا آب شروع به جوشیدن کند. بخار کمپوست را پاستوریزه می کند – در حالت ایده آل باید به مدت نیم ساعت یا بیشتر گرم شود. برای مقادیر بیشتر، یک واحد پاستوریزاسیون را می توان به راحتی از یک بشکه روغن (205 لیتر) یا روغن گیاهی (20 لیتر) ایجاد کرد. در همه موارد، مطمئن شوید که کمپوست با دست زدن به دیواره‌های داغ ظرف نسوزد و آب تماماً نجوشد.

تخم ریزی کمپوست

اگر تخم‌ریزی در زمانی که دما بالای 30 درجه سانتی‌گراد باشد به کمپوست اضافه شود، از بین می‌رود، بنابراین مطمئن شوید (یک شب بگذارید) که تا دمای کمپوست خنک شود. کمپوست باید با آب اشباع شود اما به اندازه ای نباشد که در صورت برداشتن یک مشت از آن و فشردن آب بیرون بیاید. اگر کمپوست را در دست خود فشار دهید باید شکل خود را حفظ کند و باید بتوان آب را از کمپوست خارج کرد. کمپوست را در یک ظرف در حال رشد قرار دهید. ظروف رشد می تواند جعبه های پلاستیکی بیسکویت، جعبه های بسته بندی پلی استایرن، کیسه های پلی اتیلن، جعبه های مقوایی، جعبه های چوبی و غیره باشد. اندازه ایده آل جعبه (برای جابجایی راحت) باید 45×45 سانتی متر و عمق 25 سانتی متر باشد. جعبه باید کاملاً با آب و صابون تمیز شود و صابون قبل از استفاده کاملاً شسته شود.

در حالت ایده‌آل، عمق کمپوست باید 15 تا 20 سانتی‌متر باشد، اما فضای کافی برای اضافه کردن 25 میلی‌متر کمپوست باغی (پوشش) در بالا در مرحله باردهی باقی بگذارید. تخمگذاری را به کمپوست اضافه کنید (تقریباً 3٪ وزن خشک). بنابراین 60 گرم قارچ دکمه ای تا 4 کیلوگرم کمپوست بذر می دهد. اطمینان حاصل کنید که کمپوست تماماً زیر 30 درجه سانتیگراد است (عدم اطمینان از خنک شدن کافی کمپوست یکی از دلایل رایج ضعیف/بدون نتیجه است). بذر را کاملاً مخلوط کنید.

مرحله اول بعد از بذر پاشی یا تلقیح کمپوست

در مرحله بعد، باید محیطی با CO2 بالا برای رشد قارچ ها ایجاد کنید. این کار با پوشاندن یا محصور کردن کمپوست در پلی اتیلن انجام می شود. این امر باعث می‌شود تخم‌ریزی از درون کمپوست عبور کند. این را در جایی تاریک (اگرچه این ضروری نیست) و در دمای اتاق گرم (20 تا 26 درجه سانتیگراد) اما نه بیشتر از 30 درجه سانتیگراد قرار دهید. چند روز دیگر، کمپوست باید به نظر برسد که پوشیده از تار عنکبوت یا کپک زده است. این همان تخم ریزی قارچ است. بسته به دما، کمپوست و شرایط عمومی، معمولاً 11 تا 21 روز طول می کشد. در شرایط نامناسب (اگر قارچ ها در هوای سرد در فضای باز رها شوند)، تخم ریزی ممکن است چندین ماه طول بکشد. اغلب قارچ‌ها هفته‌ها یا ماه‌ها بعد شما را شگفت‌زده می‌کنند، وقتی فکر می‌کنید همه چیز اشتباه پیش رفته است.

باردهی

هنگامی که دوره تخم ریزی به پایان رسید (در این مرحله عجله نکنید وگرنه قارچ های کمتری دریافت خواهید کرد)، باید گردش هوا را افزایش دهید، که سطح CO2 را کاهش می دهد و میوه دهی را تحریک می کند. کیسه ها/پوشش ها را بردارید و 25 میلی متر کمپوست باغچه پخش کنید. به این "پوشش" گفته می شود و به دلایلی که کاملاً مشخص نیست، میوه دهی Agaricus را تحریک می کند. کمپوست باغ باید تازه از کیسه درامده باشد و آلوده نباشد. دما باید کمی کاهش یابد (تا 16-20 درجه سانتیگراد) و گردش هوا باید افزایش یابد. تبخیر افزایش می یابد، بنابراین از سمپاش گیاهی برای مرطوب نگه داشتن سطح بدنه (اما نه خیس) با دو بار سمپاشی در روز استفاده کنید.

پس از 7 تا 10 روز، باید نقاط سفیدی را روی سطح بدنه مشاهده کنید. اینها قارچهای بچه (پین) هستند که برخی از آنها به قارچ تبدیل می شوند. سعی کنید این پین ها را مستقیما اسپری نکنید، زیرا تماس مستقیم با قطرات آب می تواند باعث سقط آنها شود. ممکن است برای کاهش تبخیر، ظرف در حال رشد را با مقداری پلی اتیلن بپوشانید، اما لازم است دو بار در روز آن را به صورت دستی بردارید تا امکان تبادل هوا فراهم شود، در غیر این صورت تجمع CO2 از میوه دهی موثر جلوگیری می کند.

پس از فلاش اول، کمپوست به مدت 7 تا 10 روز استراحت می کند و باید فلاش دوم را فراهم کند. شما باید حداقل چهار فلاش و گاهی تا شش فلاش بگیرید، اما هر فلاش به طور متوالی ضعیف تر می شود. زمانی که دیگر قارچی رشد نکند، می توانید از کمپوست مصرف شده به عنوان یک مالچ/خاموش کننده با ارزش استفاده کنید. حتی گاهی اوقات پس از پخش کمپوست مصرف شده در باغ، چند قارچ رشد می کند، به خصوص اگر محل مرطوب و غنی از مواد آلی باشد.